هشتمین جشنواره تلویزیونی مستند

جشنواره مستند، جشنواره تلویزیونی مستند، جشنواره فیلم، جشنواره عکس و جشنواره مستند نگاری، ویژه فلسطین

مرتضی پایه‌شناس:جشنواره تلویزیونی مستند به مجموعه‌ها تخصصی نگاه کند
مرتضی پایه‌شناس:جشنواره تلویزیونی مستند به مجموعه‌ها تخصصی نگاه کند
26 شهریور 1403 11:16 ق.ظ

کارگردان «فیلم ناتمامی برای دخترم سمیه» معتقد است توجه به تولید مشترک و ساخت مجموعه‌های مستند با موضوع‌های مختلف می‌تواند یکی از اهداف جشنواره تلویزیونی مستند باشد.

به گزارش روابط عمومی جشنواره‌ی تلویزیونی مستند، مرتضی پایه‌شناس که سال گذشته داور هفتمین جشنواره تلویزیونی مستند بود، درباره این جشنواره گفت: به عنوان دوستدار و مخاطب جدی سینمای مستند، فکر می‌کنم هر فضایی برای دیده شدن و عرضه آثار مستند به دست آید و هر کوششی برای توجه دادن جامعه به ارزش‌های سینمای مستند شکل بگیرد، شایسته تقدیر است و باید از آن استقبال کرد. سال پیش که داور بخش فیلم بودم متوجه این نکته نشدم که در این جشنواره تمرکز بر فیلم مستند است، امسال که با مجموعه «هم مسیر» در این جشنواره حضور دارم، توجه‌ام به موضوع مجموعه‌های مستند بیشتر شده، فکر می‌کنم با توجه به تمایل پلتفرم‌ها، بازارها و شبکه‌های بین‌المللی به پخش مجموعه‌های مستند، در این زمینه اهتمام و توجه بیشتری باید وجود داشته باشد.

وی ادامه داد: جشنواره تلویزیونی مستند یکی از همین فضاهاست که با نگاه تخصصی و داوری جزئیات مستندها، به ارتقای کیفیت آنها کمک می‌کند.

این تدوینگر افزود: اثر هنری اگر دیده و داوری نشود، اگر کاستی‌ها و نقاط قوتش ارزیابی نشود، رشد نخواهد کرد. سینمای مستند ایران برای ورود به بازارها و جذب مخاطب بیشتر نیازمند است که قواعد بازی را بداند و در عرضه و نمایش این موضوع را لحاظ کند.

کارگردان مستند «گلوله باران» گفت: در ایران، جشنواره‌های مختلفی وجود دارد؛  با این که محافل هنری، گردهمایی‌هایی از این دست و گعده‌ها، دستاوردهای مثبت دارند و شور اجتماعی ایجاد می‌کنند، اما باید به این فکر کنیم که چه تعداد از جشنواره‌ها، جریان‌ساز هستند و فارغ از خبرسازی و هیاهوی رسانه‌ای، روی گروه مخاطبانشان تاثیر می‌گذارند. امیدوارم استمرار در برگزاری جشنواره تلویزیونی مستند و حذف مشکلات، این جشنواره را به یکی از مهمترین رخدادهای سینمای ایران تبدیل کند.

کارگردان مستند «چوب» گفت: جشنواره‌ها نمی‌توانند حل کننده همه مسایل سینمای ایران باشند، بحران‌ها فراوان است و کارشناسی و عزمی جدی می‌خواهد. نیازهایی که مشهود است و مستندسازان و مدیران سینمایی آنها را می‌شناسند، روشن و آشکارند. تولید مشترک داخلی و بین‌المللی، ورود به بازارها، پلتفرم‌ها و شبکه‌های تلویزیونی و تن دادن به قواعد دنیا در عرضه و توزیع آثار مستند، بخشی از این مشکلات را رفع خواهد کرد. شاید بخشی از وظیفه هر جشنواره‌ای ایجاد فضای بحث و گفتگو برای تشخیص مشکلات و ارائه راه حل به مدیران و متولیان سینما باشد.

بدون دیدگاه