هشتمین جشنواره تلویزیونی مستند

خوب بود ولی پایان خوبی نداشت

تلاش برادر برای بازگرداندن برادران معتادش به زندگی بسیار قابل ستایش بود
برادری که خود را از داشتن یه زندگی آرام محروم میکندتا بتواند از برادرانش مواظبت کند.
کاش قدر این برادر مهربان را میدانستند

مستند بسیار جذاب و دیدنی بود
چون تمام واقعیتهای این خانواده را خیلی زیبا به تصویر کشیدید
ممنون از تلاش و زحماتتون

مستند جالبی بود از زاویه خاصی به معضل اعتیاد می پرداخت بدون اینکه با کلیشه با نظر نکوهش به شخصیت های مستند نگاه کند نگاه مستندساز بسیار حرفه ای و همراه بدون هیچ نوع قضاوتی بیننده را با خودش همراه می کرد. موضوع فیلم قابل تامل بود اینکه چگونه یک خانواده با بسیاری خاطرات خوب و دوست داشتنی کم کم در مسیر بدی قرار می گیرند و گویا کودکی انها رویایی بیش نبوده است. به دست اندرکاران این مستند خدا فگقوت می گویم. خسته نباشد. به انتظار کارهای بعدیتان هستم.

مستند ده برادر فوق العاده بود و کاری که برادر بزرگ انجام میداد واقعا محبت و مهر برادریشو ثابت میکرد از قدیم گفتن یه دست صدا نداره شاید داداش بزرگه تنهایی نتونه ترکشون بده اما چون دست تنهاست خودشم نتونسته زندگی خوبی برای خودش درست کنه مستد عالی بود انشا اله که موفق باشند

باز هم با مستندی روبرو بودیم که مانند دیگر مستندهای اجتماعی این روزها واقعیت ها را دور می زند تا به مقصود خود برسد . بازی گرفتن ، دیالوگ نوشتن و میزانسن دادن برای آنچه که ما را به داستان ساختگی کارگردان پیوند دهد راهی که مدتهاست سینمای مستند ایران برای تحریف واقعیت ها پیش گرفته و حمایت از اینگونه مستندسازان نگرانی را افزایش می دهد . بخاطر همین است که سینمای مستند ایران ناتوان و فاقد وجوه اندیشه گرا و رقابت پذیر در دنیا شده است و کمتر مستندی را میتوان یافت که واقعا مستندی از روزگار ما برای آیندگان باشد امید آنکه این سبو بشکند و این پیمانه بریزد تا بتوانیم مستند را با اصول و استانداردهای واقعی خود تولید و تماشا کنیم .