پیدا و پنهان زاگرس

مستند «دنیای وحشی زاگرس» یک تولید بومی داخلی است که دوباره ثابت کرد در صورت تاکید و توجه بر عواملی که کیفیت را می‌سازد، می توان حتی در شبکه ای استانی و نه شبکه ملی، مستندی در سطحی بین‌المللی ساخت.

«دنیای وحشی زاگرس» مستندی است که از سه نظر قابل اعتناست. اول، کیفیت بسیار مطلوب تصویربرداری و تصویرسازی که صرفا در حکم ثبت تصویر برای نمایش منطقه نیست. گاها در چنین آثاری که سوژه، یک جغرافیای نمونه است که هم خود محیط طبیعی و هم محیط زیستش اهمیت دارد، تولید کننده به دلیل مشقتِ تولید در مکانی صعب، در مرحله تصویربرداری به کمترین ها و حداقل ها اکتفا می کند. در این شرایط آنچه اهمیت دارد، ثبت تصویر در شرایط سخت است و اغلب، زیبایی قاب و برداشت هایی با ویژگی بصری ناب نادیده گرفته می شود؛ اما در «دنیای وحشی زاگرس» همزمان شاهد ارائه اطلاعات و زیبایی بصری از لنز دوربین تولید کننده هستیم.

دومین نکته موضوع پژوهش است. مستند تلاش دارد زاگرس را در یک کلیت معرفی کند و قصدی ندارد تا مخاطب، بخشی کوچک یا محدود از یک سلسله کوه را بشناسد. به همین دلیل محدوده قابل بحث از غرب و کف دریا و همچنین کشور ترکیه آغاز و در ایران ادامه می یابد و تا سواحل دریای عمان در شرق به پایان می رسد. چنین نگاهی که همه زاگرس را پوشش می دهد می تواند شناخت کاملی از محیط و یک پدیده ایجاد نماید و اشراف مخاطب بر ماجرا را شکل دهد.

نکته سوم رعایت استانداردهایی است که در مستندهای بین‌المللی حیات وحش یا بوم‎شناختی شاهدش هستیم. «دنیای وحشی زاگرس» از لحن گفتارمتن تا متن نوشتاری آن و پژوهش مکتوب و همچنین تدوین و دیگر عوامل، سعی دارد اثری خوش‌ساخت را جلوی دید بگذارد.

از آن دست آثاری در این گونه مستند که با دیدن چند پلان آغازین مشتاق می شویم تا پایان آن را همراهی کنیم.

مستند علاوه بر خود محیط و شرایط جغرافیایی، در نمایش جانواران زاگرس نیز خوب عمل می کند. تنوع جانوری که در مستند بدان پرداخته می شود بسیار جالب توجه است. این در حالی است که تولید کننده تنها بر آنچه در طبیعت جلوی دید قرار دارد اکتفا نمی کند و تصاوری از زندگی جانوری ثبت می کند که ماهیتی پنهانی دارد. تصاویری که بدون صرف زمان بیشتر و البته بهره بردن از امکاناتی به روز تر، هیچگاه آن جانور نمونه را در معرض دید قرار نمی دهد.